İlk yarıda planın büyük kısmının hayata geçtiğini söylemek mümkün. Banış, Arda, Yunus, Kerem dörtlüsü adam eksiltebilen, dar alanda topla rahat oynayabilen yetenekler. Arkalarındaki iki pas ustası; Çalhanoğlu ve Kökçü'nün varlığı ile yeteneklerini sergileyebilecekleri uygun koşulları da buldular. Topu ileride tutarak, Karadağ yarı alanında sürekli kalabildik. Dönen topları da toplayıp, tekrar atak tazeleyebildik.

Bu durum fazla efor sarf etmeden, rakip alanda kalabilmemizi sağladı ancak net fırsat bulabildiğimizi söylemek zor. Zira Galler çok disiplinli ve bu yetenekli oyuncu grubuna boş alan bırakmayan ısrarcı bir savunmayla karşımızda kaldı. Yapılabilecek şey, çizgiye inip Galler savunmasının dengesini bozmaktı ancak 67'de Yunus - Enes ikilisinin yaptığına kadar bunu başaramadık.
İlk yarıdaki kadar dönenleri de toplayamaz olduk. Galler belli aralıklarla da olsa sahayı çabuk geçip, tehditkar olabildi.
Oyunun bu yöne evrilmesinin bizi biraz tedirgin ettiğini de söylemeli. Bu tedirginlikle tempomuzu kaybettiğimiz de bir gerçek.
Grupta buraya kadar gelmişken bir kaza kurşununa gitmemiş olmak gecenin iyi tarafı. Penaltıyı kaçırmış olmak elbette kötü tarafı ama genel tabloya bakmak lazım.
Gelişen bir oyunumuz var. Montella, istediklerinin büyük kısmını bu oyuncu grubuna yaptırabiliyor. En önemlisi de bu bu milli takım gelecek için hayaller kurmamızı sağlıyor.